در سال 1743 ، بنجامين فرانكلين با تلاش براي بهبود كارايي ، يك شومينه كاملاً فلزي اختراع كرد. اين هنوز هم يك شومينه با صورت باز بود ، اما در مقايسه با شومينه هاي به سبك قديمي از نظر كارايي بهتر مي شد.
برخي از اجاق ها از يك مبدل كاتاليزوري استفاده مي كنند كه باعث احتراق گاز و ذرات دود كه قبلاً سوخته نشده اند مي شود. مدل هاي ديگر از طرحي استفاده مي كنند كه شامل عايق بندي شومينه ، يك سرپيچي بزرگ براي توليد مسير جريان طولاني تر و گرمتر گاز است. اجاق هاي محصور مدرن اغلب با پنجره ساخته مي شوند تا مقداري نور بيرون بيايند و كاربر بتواند روند پيشرفت آتش را مشاهده كند.
در حالي كه اجاق هاي محصور شده به طور معمول از آتش سوزي باز كارآمدتر و قابل كنترل هستند ، موارد استثنايي وجود دارد. به عنوان مثال ، نوع آتش سوزي هاي "ديگ بخار عقب" براي گرم كردن آب كه معمولاً در ايرلند استفاده مي شود ، مي تواند بيش از 80٪ بازده مطلق داشته باشد.
مواد
بخاري هاي سنگ تراشي براي كنترل جريان هوا در اجاق ها توليد شده اند. يك بخاري سنگ تراشي طوري طراحي شده است كه با سوزاندن سوخت در دماي كامل و بدون محدوديت ورودي هوا ، مي تواند احتراق كامل داشته باشد. به دليل جرم حرارتي زياد ، گرماي گرفته شده براي مدت طولاني بدون نياز به شليك مداوم تابش مي شود و لمس دماي سطح به طور كلي خطرناك نيست.
اجاق هاي فلزي در قرن هجدهم مورد استفاده قرار گرفتند. يك نمونه اوليه و مشهور از يك اجاق فلزي ، اجاق گاز فرانكلين است كه گفته مي شود توسط بنجامين فرانكلين در سال 1742 اختراع شده است. اين يك مسير هزارتوي براي خروج گازهاي خروجي داغ داشت ، بنابراين اجازه مي دهد به جاي بالا رفتن از دودكش ، گرما وارد اتاق شود. .
- سه شنبه ۱۵ تیر ۰۰ ۱۷:۲۳ ۲ بازديد
- ۰ نظر