در دوره هيان (794–1185) ، اولين استفاده از پيش ساز «ديدوكورو» ، يا انبار ، ثبت شد. كاخ امپراتوري هيان داراي چهار اتاق اختصاص داده شده به تهيه غذاها ، oni no ma (鬼 の 間) ، daibandokoro (台 盤 所) ، asagarei no ma (餉 の 間) ، و onidono (大 炊 殿) بود. "Oni no ma" اتاقي بود كه قبل از سرو براي بررسي سم و مزه مزه استفاده مي شد. "Asagarei no ma" اتاق خوردن صبحانه بود. "onidono" اتاق پخت غذا بود و در شمال و تا آنجا كه ممكن بود از محل زندگي قرار گرفت. "دايباندوكورو" اتاقي بود كه براي سرو غذاها بر روي دايبان (台 盤) ، ميز چوبي لاكي استفاده مي شد. خدمتكاران نيز غذا مي خوردند و منتظر مي ماندند تا غذا را در دايباندوكورو سرو كنند.
در دوره كاماكورا (1185-1333) ، با معمول شدن سبك مسكن شويينزوكوري ، آشپزخانه به تدريج به خانه جذب شد. تا آن زمان ، آشپزخانه به عنوان يك خانه جداگانه در صورت امكان براي جلوگيري از بو و دود و جلوگيري از سرايت آتش احتمالي آشپزخانه به محل اصلي ساخته مي شد. آشپزخانه هاي دوران كاماكورا شامل وسايل ضروري آشپزخانه مانند سينك ظرفشويي يا چاه نمي شدند.
آتش و آب
اجاق گاز
در اولين خانه هاي ژاپن از يك كوره آتش باز براي پخت و پز استفاده مي شد. اولين اجاق گاز در دوره كوفون ، بين قرن 3 تا 6 ضبط شد. اين اجاق ها كه كامادو ناميده مي شوند ، معمولاً از خاك رس و ماسه ساخته شده بودند. آنها از سوراخي در جلو شليك مي شوند و سوراخي در قسمت بالا وجود دارد كه مي توان در آن يك گلدان را از لبه خود معلق كرد.
- دوشنبه ۱۱ مرداد ۰۰ ۱۱:۰۰ ۷ بازديد
- ۰ نظر