فن بخار محرك

خريد هود بيمكث

در سال 1849 يك فن بخار محرك به شعاع 6 متر ، طراحي شده توسط ويليام برونتون ، در Colliery Gelly Gaer در جنوب ولز عملياتي شد. اين مدل در نمايشگاه بزرگ سال 1851 به نمايش گذاشته شد. همچنين در سال 1851 ديويد بوسول ريد ، يك پزشك اسكاتلندي ، چهار پنكه با بخار در سقف بيمارستان سنت جورج در ليورپول نصب كرد ، بنابراين فشار ناشي از طرفداران مجبور به وارد كردن است. هوا به سمت بالا و از طريق دريچه هاي سقف است. پيشرفت هاي اين فناوري توسط جيمز نسيمث ، تئوفيل گيبال فرانسوي و جي آر وادل صورت گرفت.
برق

بين سالهاي 1882 و 1886 شويلر ويلر يك فن را كه از طريق برق كار مي كرد ، اختراع كرد. اين شركت به صورت تجاري توسط شركت آمريكايي Crocker & Curtis شركت موتور الكتريكي به بازار عرضه شد. در سال 1885 يك فن برقي روميزي توسط Stout ، Meadowcraft & Co. در نيويورك به صورت تجاري در دسترس قرار گرفت.

در سال 1882 ، فيليپ ديهل اولين پنكه سقفي برقي را توليد كرد. در طي اين دوره شديد نوآوري ، طرفداران با الكل ، روغن يا نفت سفيد در اوايل قرن 20 معمول بودند. در سال 1909 ، KDK ژاپن پيشگام اختراع فن هاي برقي توليد انبوه براي مصارف خانگي شد. در دهه 1920 ، پيشرفت هاي صنعتي اين امكان را به وجود آورد كه فن هاي فولادي به شكل هاي مختلف توليد انبوه داشته و قيمت پنكه ها را پايين آورده و صاحبان خانه بيشتري از پس هزينه هاي آنها برآيند. در دهه 1930 ، اولين طرفدار هنر دكو ("قو نقره اي") توسط امرسون طراحي شد. تا دهه 1940 ، Crompton Greaves هند بزرگترين توليد كننده پنكه هاي برقي سقفي شد كه عمدتا براي فروش در هند ، آسيا و خاورميانه انجام مي شد. در دهه 1950 ، پنكه هاي ميز و استند در رنگ هاي روشن و چشم نواز توليد مي شدند.